تمرین ۴
التمرين الرابِعُ : تَرجِمْ فِعلَ كُلِّ جُملَةٍ، ثُمَّ اكْتُبْ نَوعَهُ.
۱- الْوَلَدُ كَتَبَ دُروسَهُ.
٢- صديقي يَكْتُبُ رِسالَةً.
٣. رجاء، اكْتُبْ واجِباتِكَ.
٤. زميلي ما كَتَبَ التَّمرين.
٥. هُوَ سَيَكْتُبُ عَلَى اللُّوحِ.
٦. سَوْفَ يَكْتُبُ الطَّبِيبُ وَصَفَةً.
٧. لا يَكْتُبُ الْعَاقِلُ عَلَى الشَّجَرَةِ.
٨. مِن فَضْلِكَ لا تَكْتُبْ عَلَى كُرسيكَ.
پاسخ و معنی تمرین ۴ درس اول عربی دهم هنرستان
در این تمرین باید فعل هر جمله رو پیدا کنید، اون رو ترجمه کنید و نوعش رو (ماضی، مضارع، امر، نهی) مشخص کنید. توجه کنید که افعال «سَيَكْتُبُ» و «سَوْفَ يَكْتُبُ» آینده هستند، اما از نظر ساختار، فعل مضارع محسوب میشن که حرف «سـ» یا «سَوفَ» برای آینده به اولشون اضافه شده.
| شماره | جمله | فعل | ترجمه فعل | نوع فعل |
| :--- | :--- | :--- | :--- | :--- |
| ۱ | الْوَلَدُ كَتَبَ دُروسَهُ. (پسر درس‌هایش را نوشت.) | كَتَبَ | نوشت | ماضی (گذشته) |
| ۲ | صديقي يَكْتُبُ رِسالَةً. (دوستم نامه‌ای می‌نویسد.) | يَكْتُبُ | می‌نویسد | مضارع (حال) |
| ۳ | رجاء، اكْتُبْ واجِباتِكَ. (لطفاً، تکالیفت را بنویس.) | اكْتُبْ | بنویس | أمر (دستوری) |
| ٤ | زميلي ما كَتَبَ التَّمرين. (همکلاسی‌ام تمرین را ننوشت.) | كَتَبَ | نوشت | ماضی (منفی) |
| ٥ | هُوَ سَيَكْتُبُ عَلَى اللُّوحِ. (او بر روی تخته خواهد نوشت.) | سَيَكْتُبُ | خواهد نوشت | مضارع (آینده) |
| ٦ | سَوْفَ يَكْتُبُ الطَّبِيبُ وَصَفَةً. (پزشک نسخه‌ای خواهد نوشت.) | سَوْفَ يَكْتُبُ | خواهد نوشت | مضارع (آینده) |
| ٧ | لا يَكْتُبُ الْعَاقِلُ عَلَى الشَّجَرَةِ. (انسان عاقل بر روی درخت نمی‌نویسد.) | يَكْتُبُ | نمی‌نویسد | مضارع (منفی) |
| ٨ | مِن فَضْلِكَ لا تَكْتُبْ عَلَى كُرسيكَ. (لطفاً بر روی صندلی‌ات ننویس.) | لا تَكْتُبْ | ننویس | نهی (منع دستوری) |
**توضیحات مهم برای دانش‌آموز:
* **ماضی: برای کارهایی که در گذشته انجام شده‌اند (مثل کَتَبَ: نوشت).
* مضارع: برای کارهایی که در حال یا آینده انجام می‌شوند (مثل يَكْتُبُ: می‌نویسد).
* آینده: با اضافه شدن حرف سـ یا کلمه سَوْفَ به فعل مضارع، معنی آن به آینده تغییر می‌کند.
* امر: دستوری است که کاری را از کسی می‌خواهیم (مثل اكْتُبْ: بنویس).
* نهی: برای منع و بازداشتن از انجام کاری استفاده می‌شود، با آوردن لا قبل از فعل مضارع (مثل لا تَكْتُبْ: ننویس).
تمرین ۵
التَّمْرِينُ الْخامِسُ : أكتُبْ وَزِنَ الْكَلِمَاتِ التَّالِيَةِ، وَ حُروفَهَا الْأَصْلِيَّةَ.
۱. ناصر، منصور، نصیر
٢. صبار، صبور، صابر
پاسخ و معنی تمرین ۵ درس اول عربی دهم هنرستان
بچه‌ها! این تمرین درباره صرف فعل و پیدا کردن ریشه (حروف اصلی) کلمات است. ریشه کلمات در عربی معمولاً از سه حرف اصلی تشکیل شده که بهشون ف، ع، ل می‌گیم و از اونها برای پیدا کردن وزن کلمه استفاده می‌کنیم.
**۱. ناصر، منصور، نصیر**
* حروف اصلی (ریشه): ن، ص، ر (نَصَرَ)
| کلمه | وزن کلمه | توضیح |
| :--- | :--- | :--- |
| ناصر | فاعِل | وزن فاعِل برای اسم فاعل (انجام دهنده کار) به کار می‌رود. (یاری‌کننده) |
| منصور | مَفعول | وزن مَفعول برای اسم مفعول (کسی که کار بر او انجام شده) به کار می‌رود. (یاری‌شده) |
| نصیر | فَعِيل | وزن فَعِیل یکی از وزن‌های صفت مشبهه است و گاهی به معنی مبالغه (زیادی) در صفت است. (بسیار یاری‌کننده) |
**۲. صبار، صبور، صابر**
* حروف اصلی (ریشه): ص، ب، ر (صَبَرَ)
| کلمه | وزن کلمه | توضیح |
| :--- | :--- | :--- |
| صَبّار | فَعّال | وزن فَعّال برای اسم مبالغه (صفت همراه با زیادی) به کار می‌رود. (بسیار صبور) |
| صَبور | فَعُول | وزن فَعُول نیز برای صفت مشبهه یا مبالغه است. (صبور، بردبار) |
| صابر | فاعِل | وزن فاعِل برای اسم فاعل (انجام دهنده کار) به کار می‌رود. (صبرکننده) |
**نکته کلیدی:** برای پیدا کردن وزن و حروف اصلی، کلمه رو به صورت ذهنی به فعل ساده گذشته (ماضی) برمی‌گردونیم. حروفی که در وزن فاعِل، مَفعول و... اضافه شده‌اند رو حذف می‌کنیم تا به سه حرف اصلی (ف، ع، ل) برسیم.
